Po sfałszowaniu referendum i wyborów oraz zmuszeniu Stanisława Mikołajczyka do opuszczenia kraju udało się komunistom wzmocnić swoją pozycję. Wzmożono terror i propagandę komunistyczną na rzecz nowej władzy. Egzekutorem zwalczania tzw. ,,wrogów ludu” uczyniono Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego. Większość społeczeństwa pod wpływem terroru i propagandy pogodziła się z nową rzeczywistością, jednak nie wszyscy.

Duża część dawnej Armii Krajowej, pozostała w konspiracji  i tworzyła podziemie niepodległościowe, zgrupowane w organizacjach ,,Niepodległość” (,,NIE”), Delegatura Sil Zbrojnych na Kraj oraz ,,Wolność i Niezawisłość” (,,WIN”). Działalność niepodległościowa opierała się głównie o zorganizowane oddziały partyzanckie, w różnych regionach Polski, jak również poza jej nowymi granicami. Najbardziej znane oddziały to: na Lubelszczyźnie: grupa majora Hieronima Dekutowskiego ,,Zapory” i majora Mariana Bernaciaka ,,Orlika” oraz działająca w Świętokrzyskim grupa Franciszka Jaskulskiego ,,Zagończyka”. W latach 1945-1947 komunistom udało się rozpracować i rozpić struktury WIN. Ocalałe oddziały nadal kontynuowały walkę np. 5 Wileńska Brygada AK majora Zygmunta Szyndzielorza ,,Łupaszki” czy oddział kapitana Henryka Flamego, walczący na Śląsku Cieszyńskich. To właśnie takich żołnierzy podziemia antykomunistycznego nazywamy żołnierzami niezłomnymi lub wyklętymi. W latach 50 XX wieku, oddziały partyzanckie zostały zlikwidowane przez aparat bezpieczeństwa komunistycznego i sowieckich doradców. Pozostali pojedynczy żołnierze, ukrywający się przed nową władzą. Ostatnim żołnierzem podziemia antykomunistycznego był Józef Franczak ps. Lalek. Który zginał zastrzelony przez milicjantów w 1963 roku na Lubelszczyźnie. Lata czterdzieste i pięćdziesiąte ubiegłego wieku to lata wielkiego terroru i represji. Z rąk komunistycznych oprawców, ich sowieckich doradców i podporządkowanych komunistycznej propagandzie niesprawiedliwych sądów zginęli: Jan Rodowicz ,,Anoda”, żołnierz Szarych Szeregów i uczestnik Powstania Warszawskiego, Zygmunt Szyndzielorz ,,Łupaszka”, Danuta Siedzikówna ,,Inka”, Witold Pilecki ,,Witold”, Emil Fieldorf ,,Nil” i tysiące innych bohaterów. Ogółem oblicza się, że w okresie stalinowskim prześladowano ok. 1 miliona Polaków, ok. 8000 żołnierzy podziemia zginęło w walce z komunistami a komunistyczne sądy wydały ok. 9000 śmierci. Tak nowa władza ,,ludowa” znaczyła swą pozycję.

Od roku 2011 obchodzimy w Polsce Narodowy Dzień Pamięci ,,Żołnierzy Wyklętych”, święto które upamiętnia tragiczną śmierć prezesa IV Zarządu Głównego WIN Łukasza Cieplińskiego i jego najbliższych współpracowników: Jozefa Batorego, Franciszka Błażeja, Karola Chmiela, Mieczysława Kawalca, Adama Lazarowicza i Józefa Rzepkę. Sam Łukasz Ciepliński otrzymał 5-krotna karę śmierci oraz 30 lat więzienia. Wyrok na Łukaszu Cieplińskim i jego współtowarzyszach wykonano w Warszawie 1 marca 1951 roku. Pomimo okrutnych tortur i przesłuchań nie ugiął się, nie poszedł na współpracę z komunistami, zachował do końca godność i honor. Żołnierze Niezłomni dotrzymali słowa przysięgi, którą kiedyś złożyli. Zapłacili najwyższą cenę, ofiarę życia. Przez dziesięciolecia opluwani, szydzeni i pozbawieni elementarnych praw, dziś mogą z godnością być nazwani żołnierzami niezłomnymi. Cześć i chwała bohaterom.